I have a dream…een hele mooie droom: ‘Met de kerstdagen, enkel zwerfdieren met volle magen.’

 

 

Het is gelukkig nog geen Kerstmis, er kunnen nog heerlijke warme herfstdagen komen, maar het is al wel veel eerder donker en de eikels vallen bij bosjes. Tommeke heeft zijn winterjasje al aan. Het is onvermijdelijk dat de winter gaat komen. Kerstmis roept bij mij gemengde gevoelens op. Enerzijds is Kerstmis zo’n prachtig feest. Het feest van de Here Jezus. Kaarsen, gezellig met de pluisjes bij de allesbrander zitten lezen. Aan de andere kant is er zoveel dat ‘moet’ en zoveel verspilling.

 

 

 

 

©Monos 

(www.monos-art.be)

Ik heb er lang over nagedacht want het is zo moeilijk oude gewoontes te doorbreken, maar ik heb besloten geen kerstkaarten en Kerstcadeaus meer te sturen. Voor iedereen is het leven erg duur geworden. De asielen zitten boordenvol omdat er veel mensen zijn die zeggen dat ze hun poesje of hond niet meer te kunnen onderhouden. Castratie is inderdaad vreselijk duur, de mensen laten hun poezen dan maar ongecastreerd lopen. Natuurlijk komen er dan kindjes die ook weer…De asielen doen - uitzonderingen daargelaten - echt hun best, maar vol is vol. Er worden zo veel gezonde dieren geëuthaniseerd wegens gebrek aan plaats en geld.

Het is toch wel erg om dan geld uit te geven aan kerstkaarten en het sturen van cadeaus die heel veel porto vragen. De posttarieven zijn zo schandalig duur geworden.  Het kan gewoon niet meer. Hoeveel cadeaus die we krijgen verdwijnen niet in een la omdat ze niet echt mooi gevonden worden? Door de computers en telefoon heeft iedereen makkelijk contact met elkaar. Vroeger had het sturen van kerstkaarten nog nut. Je hoorde eens per jaar van elkaar. Nu mailen veel mensen dagelijks. Bovendien…mensen die elkaar graag mogen weten heus wel dat ze elkaar geen rottige kerstdagen wensen. Je hoeft toch geen kaarten te sturen om dat te bevestigen?J Ik doe er in ieder geval niet meer aan mee en gebruik het geld dat ik daarmee uitspaar – en geloof me dat is een aanzienlijk bedrag want door mijn werk ken ik veel mensen – voor de poezenhulp.

 

In  ‘Spinnende Bengeltjes’ heb ik geschreven:

 

‘Gewoontes zijn heel moeilijk te doorbreken, maar het kan wel. Het is al eeuwen lang de gewoonte om met de kerstdagen dure cadeaus te geven. Heel veel te eten en te drinken en akelig hard knallend vuurwerk af te steken. Maar zou het niet veel meer in de lijn zijn van wat de Here Jezus wil, als er met dat geld zoveel mogelijk dieren en mensen in nood geholpen zouden worden?’

 

En het kan! Als men dat geld nu eens zou gebruiken voor de zwerfkatten en honden, die nu zo koud en hongerig zijn en zo’n behoefte hebben aan een vol buikje. Als men dat geld nu eens zou gebruiken voor de katten die eenzaam in opvangcentra zitten te wachten op een baasje. Als men het zou geven aan de asielen, aan de instanties die zich inzetten voor de dieren? Zou dat dan geen heerlijk warm kerstgevoel geven? Een eenvoudig etentje met je geliefden om je heen, is dat niet veel gezelliger en warmer?

 

‘Met de kerstdagen, enkel zwerfdieren met volle magen.’

 

Het kan echt! Als iedereen nu een beetje minder ‘viert’ en dat geld aan een poezenopvang schenkt, of welke andere organisatie die zich inzet voor andere wezens dan ook, dan zou er zo oneindig veel goeds gebeuren. Laten we het doen! Alsjeblieft! Het zal een geweldige Kerstmis worden, want wat is heerlijker dan het gevoel dat je echt een ander geholpen hebt? Dat is toch het mooiste cadeau dat je kunt krijgen? Dat is nog eens een Kerstcadeau!

 

Iedereen moet natuurlijk zelf beslissen of ze  mijn suggestie willen volgen. Als de pluisjes en ik toch mooie kerstkaarten krijgen, dan zullen we, via gedachteoverbrenging heel veel liefde en geluk terugsturen, maar vergeef ons dat we verder niet reageren anders zijn we even ver als voorheen.J

 

Het is moeilijk suggesties doen aan wie het ‘verdiende geld’ over te maken. Ik kan natuurlijk Poezenbel, Gerda, Zwerfkat in Nood (met Buddycat, de opvang voor AIDSkatten, zo’n mooi initiatief), Dierenthuisje noemen. Zij zijn natuurlijk geweldig, maar er zijn zoveel meer goede opvangcentra. Iedereen doet op zijn manier zijn best voor de zwervertjes. Als je de gegevens wilt kun je altijd mailen of bellen.

 

Hierbij wensen de poezenkindjes, hondjes geitjes en ik iedereen voor eens en altijd heerlijke warme gezellige Kerstdagen toe en een heel goed, purrfect mooi, gelukkig Nieuwjaar. Dat alle zwerfdieren de hulp mogen krijgen die ze zo hard nodig hebben.

 

 

NIET ALLEEN VOOR KERSTMIS

 

Het is alweer de tijd van Kerstmis,

Feestpret, wijn en rijk voorziene dis,

Mandarijntjes, dadels en Turks fruit,

Gekonfijte vruchten, heerlijk ziet alles eruit.

 

Sneetjes rundvlees met echte Engelse mostaard,

Sherry en dessert van goudgele eitaart,

Mousse van gerookte zalm met komkommer en radijs,

Verse fruitsalades en romig vanille-ijs.

 

Zoethout en drop, indigestie houdt me wakker,

Marsepein op de kerstcake vers van de bakker,

Weken eten we ons dik als muizen in een botervat,

Mensen, ach, denk toch eens aan de arme zwerfkat!

 

Koud en hongerig rilt hij in de nevel van de nacht,

Zie hem aan een straatlantaren, eenzaam op wacht.

Ellendig en nat kleeft zijn vacht, door en door kil,

Hunkert hij naar de open deur van een mens van goede wil.

 

Hij begrijpt niet waarom hij dit alles moet verduren,

Waar is zijn mam? Lang duren die nachtelijke uren.

Ineengekropen ergens in een haag of onder een wagen,

Nee, voor hem helemaal geen heerlijke Kerstdagen!

 

Eens kreeg hij kalkoen op deze speciale dag,

Nu ineens is hij een zwerver, die niemand nog mag.

Dus, als je denkt 'We nemen een kat bij ons hier',

Verwen hem dan als je lievelingsdier.

Doet er niet toe hoeveel tijd en zorgen je hem moet geven,

Een kat neem je niet alleen voor Kerstmis, maar voor zijn hele leven!

 

(Herkomst onbekend)

(Met dank aan mijn lieve vriend Jef Gommeren voor de vertaling)

 

 

 

Prayer of a Stray

 

Dear God, please send me somebody who will care!

I am tired of running. I am sick with despair.

My body is aching, it’s so racked with pain.

And dear God, I pray as I run with the rain.

 

That somebody will love me and give me a home.

A warm cosy bed, I can call my own.

My last owner neglected me and chased me away.

To rummage in garbage and live as a stray.

 

But now God, I am tired and hungry and cold.

And I am afraid that I will never grow old.

They have chased me with sticks and hit me with stones,                                                                       

While I run in the streets just looking for bones! 

 

I am not really bad, God, please help me if you can!

For I have become just a ‘VICTIM OF MAN!’

I am wormy, Dear God and I am ridden with fleas,

And all that I want is an owner to please!

 

If you find one for me, God, I will try to be good.

I will not run away and I will do as I should.

I don’t think I will make it to long on my own.

Because I am getting so weak and I am so all alone.

 

Each night as I sleep in the bushes I cry,

Cause I am so afraid God, that I’m going to die!

And I have got so much love and devotion to give,

That I should be given a new chance to live.

 

So dear God, PLEASE PLEASE,

answer my prayer and send me somebody who will really care.

 

A sad little cat, a victim of man!

 

Author unknown.

 

  © Anne Versteyne

PS. In de maand december willen de pluisjes en ik graag onze boeken: Spinnende Bengeltjes en Wonderen op Pootjes samen voor 18 euro aanbieden.

De opbrengst gaat integraal naar Poezenbel voor de castratie van de zwerfpoezen.

 

 

GEBED VAN EEN ZWERFKAT

 

 

Lieve Heer, stuur een baasje om voor me te zorgen!

Ik ben het zwerven beu, de wanhoop van iedere morgen.

Mijn hele lijf doet zeer, ik ben kapot , alles steekt me tegen.

Lieve Heer, luister naar mijn gebed, hier in de regen!

 

Laat iemand van me houden, mag ik in zijn huisje leven.

Laat iemand me een warm bedje, een echt eigen plaatsje geven.

Mijn vroeger baasje keek niet naar me om en dwong me te gaan.

Veroordeelde me tot een leven tussen afval, langs de baan.

 

Lieve Heer, nu ben ik zo moe, hongerig en koud.

Zo zonder hoop, nee, ik word zeker niet oud.

Overal krijg ik stokslagen of  smijten ze stenen,

Omdat ik hongerig de straat afzoek naar  afgekloven benen.

 

Ik ben echt niet slecht, Lieve Heer, asjeblieft, vervul mijn wens!

Wat ben ik meer dan een ‘slachtoffer van de mens?’

Ik heb wormen, Lieve Heer, en vlooien geven me overal jeuk,

Ach, alles wat ik wil is een baasje, lief en leuk!

 

Ja Heer, een baasje, ik beloof dat ik me zal gedragen.

Ik zal niet weglopen, alles doen om hem te behagen.

Echt, zo op mezelf word ik alleen maar zieker.

Want ik verlies mijn krachten aan dit eenzame gepieker.

 

Iedere nacht, verborgen in de struiken, bekaf van het zwerven,

Ween ik dikke tranen, doodsbang dat ik ga sterven!

Lieve Heer, ik heb zoveel vriendschap en liefde weg te geven,

Ik verdien echt die kans op een nieuw leven!

 

Dus, Lieve Heer, alsjeblieft, alsjeblieft verhoor mijn gebed

En stuur dat lieve baasje, dan ben ik gered!

 

Een diepbedroefde zwerfkat, slachtoffer van de mens!

 

Auteur onbekend  (Met heel veel dank aan mijn vriend Jef Gommeren voor de vertaling)